بسم الله الرحمن الرحیم
مستطیل سبز(3)
در این پست که آخرین مطلب در این موضوع است ابتدا می‌پردازیم به قراردادهای فوتبالی‌ها. یک کارمندِ متوسط یا یک معلم، حدود یک میلیون تومان در ماه حقوق می‌گیرد که در سال می‌شود 12 میلیون، با مزایا و عیدی و ... 20 میلیون. در حالی که یک بازیکن متوسط یا مربی فوتبال برای یک سال حدود 300 میلیون قرار داد می‌بندد یعنی به اندازه 15 سال کار یک کارمند. تازه به غیر از سفر خارج و پاداش‌های در طول فصل و...
آیا غیر از این است که دستمزد یک مربی خاص در کشور به اندازه حقوق 30 سال یک کارمند است.
آیا این عدالت است؟!
اصلاً این پول‌ها از کجا می‌آید؟ چه کسی گفته که باید میلیاردها پول 75 میلیون نفر برای کمتر از هزار نفر هزینه شود؟!
و عجیب تر این که ما فقط از دیدن آن لذت می‌بریم و از اینکه تیم ما برنده شود خر کیف می‌شویم.
همه باشگاه‌های ورزشی فوتبال، اسم فرهنگی را یدک می‌کشند اما سؤال من این است که کجای فعالیت این پاشگاه‌ها، فرهنگی است؟! این باشگاه‌ها چرا فعالیت‌های فرهنگی خودشان را اعلام نمی‌کنند؟!
متأسفانه فوتبال کشور ما فقط نام حرفه‌ای بودن را یدک می‌کشد و این حقوق میلیاردی از بیت المال و تک تک مردم پرداخت می‌گردد. جالب این که بعضی از بازکنان دستمزد خود را با بازیکنان تیم‌های رئال مادرید و بارسلونا مقایسه می‌کنند. باید گفت اگر این پرداخت‌ها از جیب باشگاه‌ها و درآمد تیم هایتان پرداخت می‌شود نوش جانتان بیشتر از آنها هم دستمزد بگیرید. اما بزرگترین تیم‌های پایتخت یعنی استقلال و پرسپولیس هر سال مبلغی ناقابل از دولت یارانه (فقط چند میلیارد!!) می‌گیرند.
در کشوری که هر روز شاهد بروز اتفاقاتی از قبیل آتش سوزی در مدارس و سوختگی شدید و جان دادن عده‌ای از آینده سازان این مرز و بوم و همچنین وجود مدارس کپری و فرسوده که حتی این مدارس در شهرها نیز وجود دارد، (به علت کمبود امکانات) و حتی بعضی از مدارس از پرداخت قبوض آب، برق، گاز و تلفن خود ناتوان هستند و دست به دامان اولیاء دانش آموزان می‌شوند این سؤال پیش می‌آید علت این ولخرجی ها در ورزش و مخصوصاً فوتبال باشگاهی که هیچ نتیجه‌ای در بر نداشته است چیست؟
برای مثال چند روز پیش خبر واگذاری ورزشگاه شهید کشوری را به باشگاه استقلال شنیدیم. این سؤال برای من به عنوان یک شهروند ایرانی پیش می‌آید که این آقایان چگونه و بر چه اساسی این ورزشگاه را واگذار کرده‌اند؟ اگر از بیت المال است که خیانت کرده‌اند و اگر این ورزشگاه ارث پدرشان بوده، و آن را بخشیده‌اند اشکالی ندارد!!
چند هفته پیش خبری همه توجهات را به خود جلب کرد: "آتش سوزی در مدرسه دخترانه شین آباد"
و یک آقایی طی اظهار نظری گفت: "نه بخاری مقصر حادثه آتش‌سوزی دبستان انقلاب اسلامی روستای شین‌آباد پیرانشهر است و نه خدمتگزار و نه معلم کلاس و نه اصولا فرد یا دستگاهی." (!!!)
در این حادثه آتش‌سوزی بخاری کلاس درس دبستان شهر «شین‌آباد» پیرانشهر استان آذربایجان غربی که در 15 آذرماه سال‌جاری(1391) رخ داد، 2 دانش‌آموز فوت کرده و 26 دانش‌آموز مصدوم شدند.
آیا می‌دانید که اصفهان علانه بر اینکه به عنوان پایتخت فرهنگی ایران شناخته می‌شود به عنوان پاتخت ام اس (MS ) ایران هم شناخته می‌شود و طبق اعلام کارشناسان دلیل آن آلودگی ناشی از صنایع ذوب آهن و فولاد مبارکه است.
"اعتمادی فر (رئیس انجمن ام اس اصفهان) افزود: در سه دهه گذشته، شیوع این بیماری در کشور به ویژه در استان اصفهان افزایش چشمگیری یافته است و پژوهش ها نشان می دهد شیوع این بیماری در استان اصفهان از پنج در 100 هزار نفر، هم اکنون به 60 در 100 هزار نفر رسیده است. اعتمادی فر در مورد فراگیری این بیماری میان ساکنان حاشیه زاینده رود می‌گوید: آمار مبتلایان به ام اس در ساکنان شهرهای مناطق غرب اصفهان، در مجاورت رودخانه و همچنین در کنار صنایع بزرگی همچون فولاد مبارکه، ذوب آهن و پلی اکریل از دیگر نقاط اصفهان بیشتر است."
شاید بگویید این مسئله چه ربطی داشت به بحث فوتبال؟ مسئله این جاست که این دو شرکت بزرگ باید به جای اینکه پول خود را خرج باشگاه‌های ورزشی سپاهان و دوب آهن کنند، آن را صرف راهکارهایی در جهت جلوگیری از ابتلای مردم بی‌گناه به بیماری پرهزینه ام اس کنند.
اما راهکار:
چرا عاقل کند کاری که باز آرد پشیمانی.
چرا اینقدر به این فوتبال اهمیت دادید و آن را مهم کردید که امروز دیگه نمی‌تونید جمعش کنید...
حالا هم دیر نشده راه حل نهایی این است که اولاً باید هر چه زودتر باشگاه‌های دولتی به بخش خصوصی واگذار شوند و اصولاً هر باشگاهی که می‌خواهد وارد لیگ برتر شود یکی از شرط‌هایش خصوصی بودن آن باشد.
آیا تابحال فکر کرده‌اید که چرا مردم اینقدر به فوتبال علاقه‌مند شده‌اند؟
دلیل آن این است که سال‌هاست که هر هفته در روزهایی خاص از تلویزیون و رادیو مسابقه فوتبال به طور زنده پخش می‌شود و هر هفته سر ساعت معینی برنامه نود پخش می‌شود و در یک کلام "تکرار تکرار تکرار". ناخودآگاه یاد این حدیث شریف افتادم که مردم به دینِ حاکمانشان هستند «الناسُ علی دینِ مُلوکِهِم».
پس صدا و سیما به جای این که فقط به فوتبال بپردازد قدر هم به مسائل مهم و جاری کشور بپردازد. مثلاً اگر وقت کردند، منویات مقام معظم رهبری را هم نهادینه کند. اگر وقت کردند قدری هم به مسئله جنگ نرم بپردازند.
اگر مردم به سرگرمی نیاز دارند برنامه‌ای برای آنها پخش شود که برای آنها مفید و سازنده باشد.
می‌بایست به جای 90 ورزشی، که کار خودش را خوب انجام می‌دهد، 90 فرهنگی و 90 سیاسی می‌داشتیم. برنامه‌ای که بدون هیچ رودربایستی و مصلحت اندیشی و مستقیم از مسئولین جواب بحواهد. مؤاخذه کند، نقد کند، تحلیل کند. و در یک کلام گفتمان سازی را در کشور راه بیاندازد.
در پایان نظر شما را جلب می‌کنم به کلیپ طوفانی دکتر حسن عباسی در مورد فوتبال. (به مناسبت انتخاب علی دایی به عنوان سرمربی تیم ملی فوتبال ? قسمتی از سخنرانی دکتر عباسی را که درباره دریافت مدال شجاعت علی دایی از آقای خاتمی و الگو کردن این شخصیت برای جوانان است گذاشته ام .)
برای دانلود روی تصویر زیر کلیک کنید.
مطالب قبلی:
